غمنامه دختران هیزم شکن زاگرس نشین/کول بری دختران برای گرم کردن اجاق خانه پدری/اینجا هنوز محرومیت موج می زند+تصاویر

به گزارش سفیر دنا؛دردها و زخم های کهنه بر پیکر نحیف زنان و دختران روستایی و عشایرزاده کهگیلویه وبویراحمد انگار تمامی ندارد و هنوز با گذشت سالیان متمادی در این روزگار ناخوش، زنان این دیار از سرناچاری باری از هیزم را در میان سنگلاخ ها و صخره های سخت بر دوش می کشند تا اینکه بتواند گرمابخش خانه خود و آن اجاق های هیزم سوز باشند.

گویی زمان امروز در روزگاری که به عصر ارتباطات وفناوری های پیشرفته شهرت یافته برای این عشایر نشینان و روستائیان هنوز بیگانه است.

امروز زمان برای این روستائیان طبل چپ می زند و هرچند در دنیایی که تکنولوژی در ان صدم ثانیه ای پیشرفت می کند، اما مردان و زنان سیلاب کلوار تا مازه لیر و زیلایی از این نعمت هنوز بی بهره اند.
بسیاری از زنان و دختران پاکدامن، پرتلاش و صبور در روستاهای کهگیلویه وبویراحمد به دلیل فقر و ضعف بنیه مالی در قامت یک مرد به ایفای نقش های چندگانه ای مشغول هستند و می بنیم که این زنان همچو مرد برای گرم کردن اجاق های هیزم سوز خانه و پخت و پز درد های خود را به بلوط می گویند واز بلوطها استمدادمی طلبند.

یکی از نقش های تقریبا تکراری و سخت امروز زنان محروم نشین کهگیلویه وبویراحمد در مناطق صعب العبور زیلایی از چاهن تا سیلاب کلوار و مازه لیر، به ویژه در آستانه پاییز و سوزسرمای زمستان، جمع آوری و انباشت هیزم از درختان و جنگل های اطراف محل سکونت خود است.
این زنان که  همپای مردان خود به دنبال امرار و معاش و زندگی خود هستند،با کول بری کردن برای تهیه چوب و هیزم در تلاشند تا لاعقل بتوانند در این شش ماه سال گرمای خانه های خود را تأمین کننه و از آتش این هیزم ها نیز نانی و قوتی برای فرزندان خود مهیا کرده باشند.

امروز اگر چه غمنامه درختان بلوط در هر کوی و برزنی از استان چهار فصل به دلیل قطع بی رویه آنان به گوش می رسد، اما چه خوب است که بدانیم در بسیاری از روستای های دور افتاده این سرزمین هنوز هم بلوط برای آنان دوستی قدیمی است که حتی بریدن شاخ و برگهایش ،انها را غمگین می کند.

امروز اگرچه روستائیان از قطع بلوط ناراحت و دل گیرند،اما به گفته آنان مجبورند، تا لاعقل بتوانند خود را در این شش ماه از سال از سوز سرما نجات دهند.

باید مسئولان به این بیندیشند که در انتهایی‌ترین نقطه مرزی کهگیلویه و بویر احمد با چهار محال بختیاری روستایی هست به نام کلوار،هر کس گذرش به این روستا افتاده و در گذرگاه‌های خاکی‌اش قدم زده معتقد است زمان در آن متوقف شده است.
روستایی که هنوز پای تکنولوژی چندان به آن باز نشده و مردمش از این امکانات مدرن خبری ندارند، همسایگی این روستا با رودخانه‌های خروشان همواره بستر آن را میزبان سیلاب‌های ویرانگر کرده و باعث شده تا چشم در این روستا کار می‌کند جز خاک و سنگ چیز دیگری دیده نشود.

آریی امروز باید از لابه لای ترک های  ریز و درست خانه های کلواریها، محرومیت را دید، قصه پر غصه اهالی سرزمینی را شنید که این روزها دل بچه‌هایش بستر آرزوهای کوچک و بزرگ بسیار دارند.

مسئولان باید بدانند که باید برای دیدن و شنیدن دردهای مردم کلوار دل به دریا زد و راهی این روستا شد تا هم ساعتی را با زمان متوقف شده آن تجربه کرد، هم محرومیت غبار گرفته آن را از نزدیک لمس کرد.

کلوار روستایی در 200 کیلومتری یاسوج مرکز استان است، روستایی که مردمش دیگر محرومیت را به عنوان بخشی از سرنوشت و طالع نحس خود قبول کرده‌اند.

مردمان این دیار امروز بر این باورند که قصه پرغصه محرومیت آنها را باید همانند داستان هزار ویک شب برای فرزندانشان نقل کرد تا دست به دست بچرخد تا چرخ فلک برسد و روزی این محرومیت را از آنان بگیرد.

امروز آرزوی زنان سیلاب کلواری ،شاید کول بری چوب و هیزم برای خانه نباشد، اما رسم نانوشته سرنوشت این موضوع را نصیب آنان کرده و سخن های مسئولان برای درمان آنها هنوز در حرف و مانده و عمل راهی برای از بین بردن سرنوشت مردم سیلاب کلوار نیافته است.

 امروز برغم توجه دولت در امر گازرسانی به روستاها و درعین حال تامین نفت سفید برای سوخت اهالی روستایی،با این وجود بهره برداری غیرقانونی و حتی بی رویه از جنگل ها در برخی مناطق ادامه دارد.
با نگاهی عمیق به موضوع و درک صحیح از شرایط و مشکلات موجود در این روستاها شاید این حق را نیز برای برخی ساکنان قائل شویم که قطع درختان و جنگل ها و انباشت هیزم ها نه از روی اراده و با هدف تخریب و کسب سود که از سرناچاری و اجبار اقدام به این کار می کنند.
در حالی که اشک و حسرت و هراس در صورت های غبار گرفته و چروکیده زنان و کودکان و دختران محروم این روستاها نمایان است اما آنچه که بیشتر از فقر مالی ونداری آنها را رنج می داد، زحمت ها و تلاش های تحمیل شده و از سر ناچاری بود که روزگار بر آنها چیره کرد.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری کهگیلویه وبویراحمد در گفتگو با خبرنگار ما به قطع درخنان بلوط در بیشتر نقاط استان بویژه مناطق محروم اشاره کرد و گفت: بارها با مردم مناطقی که از هیزم برای سوخت استفاده می کنند برخورد شده اما باید واقعیت را پذیرفت که آنها ناچار و مجبور به این کار هستند.
عزت الله بهشتی فر بات بیان اینکه قطع درختان بلوط امروز در برخی دیگر از نقاط استان فقط برای سود و منفعت توسط افرادی است،ابراز کرد: امروز ما با پدیده دیگری روبه هستیم و ان هم قطع درخت توسط روستانشینان محروم استان است که از سر ناچاری مبادرت به این موضوع می کنند.

وی یکی از این دلایل را نبود توان مالی مناسبت مردم این روستاها دانست و تصریح کرد:البته اقدام های خوبی ظرف سال های گذشته از جمله تامین سوخت های جایگزین انجام شده اما با نقطه ایده آل هنوز فاصله های زیادی داریم.

مدیر کل منابع طبیعی استان ادامه داد: اگرچه امروز برخی از مردمان در مناطقی همچون سیلاب کلور و مازه لیر بویراحمد مبادرت به قطع درختان بلوط برای گرمابخش زندگی خود می کنند، اما میزان تخریب و نابودی جنگل ها در سطح شهرها توسط سودجویان ناشی از آتش سوزی ها به هیچ وجه قابل مقایسه با تخریب این جنگل ها توسط روستاییان نیست.
بهشتی با  اشاره به این موضوع که امروز بیش از 580 هکتار از جنگل‌ها و مراتع این استان در قالب حدود 100 فقره آتش سوزی از اوایل سال جاری تاکنون طعمه حریق شده اند، بیان داشت:بیش از 90 درصد آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع به‌ صورت عمدی و با دخالت‌های مستقیم انسانی بوده است.
لازم به ذکر است کهگیلویه و بویراحمد یک میلیون و 722 هزار و 800 هکتار عرصه جنگلی و مرتعی دارد که از این میزان 999 هزار و 100 هکتار جنگل و 723 هزار و 700 هکتار نیز مرتع است.
براساس آمارها همچنان بیش از یکهزار روستای دارای سکنه در کهگیلویه وبویراحمد فاقد گازرسانی بوده که این مهم خود زمینه ای برای افزایش روزافزون تخریب های زیست محیطی و نابودی انبوه جنگل های بلوط در جای جای این استان شده است.

انتهای پیام/ر